در این روز ها، همه شاهد تفرقه افگنی احزاب مختلفی از اقشار و نهاد های چند بعدی کشور هستیم که همواره، نزدیک است تلاش های خستگی ناپذیر مصلحینِ اندک را، جهت نایل شدن به وحدت و یکپارچگی ملت رنجدیده به حیف دهند.
اتحاد و اتفاق میان اقشار و ملیت های مختلف در جامعه آرمان تمام ملت در چندین دهه ی اخیر بوده، درگیر شدن در تفرقه جوئی، سهل ترین کلید فروپاشی ملت افغان توسط اهریمن محسوب میشود.
تاریخ بیانگر این مهم است که:
یگانه چال و نیرنگی که دشمنان دور و نزدیک؛ به سادگی و با اندک ترین هزینه، توانسته اند توسط آن باعث نفاق، شقاق، تفرقه، قتل، خون ریزی و ضیاع جان های شیرینِ فرزندان این ملت شوند؛ همانا افروختن آتش تعصب و ملیت پرستی در قبال نایل شدن به چوکی و مقام، و رسیدن به قدرت به نوع وحشتناک، غیر اسلامی، دور از کتاب و سنت، است.
جهنمی ترین، بد ترین و شقی ترینِ قوم پرستان همان هائی اند که زیر پرچم های نامعلومی، مردم را به ملیت پرستی، زبان دوستی، سمت پروری، و ایجاد انگیزه های نژادی، قومی، ملی و حتی مذهبی، بر علیه یکدیگر تحریک میکنند.
آنهائی که در تنش های تعصبی جان های خود را از دست میدهند، بدون شک که، بر مرگِ جاهلیت و غیراسلامی بهترین هدیه ی الله سبحانه و تعالی که همانا ﴿جان﴾ است، را از دست داده اند.
بلی عزیزان و سروران من!
کفر نمیگویم، بلکه حق میگویم و با جرأت خدمت شما عزیزان این حقیقت را بیان میدارم، چون پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند:
«کسیکه زیر پرچم نا معلومی که دعوت به عصبیت و در راه عصبیت می‌جنگد، کشته شود، پس مرگش، مرگِ جاهلیت است» (رواه مسلم)
زمانی که یک گروهی از جماعت جاهل و بی خرد زیر پرچم باطل تعصب باعث ایجاد تفرقه میشوند، آنقدر درد آور نیست؛ چون جهالت و نادانی آنها بر همه معلوم است.
اما دردناک ترین عمل تفرقه اندازی همان است که روشنفکران، عالمان، استادان، بزرگان و چیز فهمان؛ با پرچم های تعصب گرانه ی شان، اسلام و تقوای را پیش پا زده؛ ملیت، قوم، زبان و نژاد را ملاک دوستی و دشمنی با برادران مسلمان خویش میدانند و بس.
از رسول کریم صلی الله علی وسلم پرسیده شد:
یارسول الله گرامی‌ترین مردم کیست؟
فرمودند:
«پرهیزگار‌ترین‌شان. گفتند درین باره از شما نمی‌پرسیم،
فرمود: پس یوسف پیامبر خدا، فرزند پیامبر خدا، فرزند خلیل خدا،
گفتند: ازین سوال نمی‌کنیم.
فرمودند: آیا از سلاله عرب می‌پرسید؟
بهترین‌شان در جاهلیت بهترین‌شان در اسلام است. زمانی که دانش و علم بیآموزند».
از جاهلانی که آتش تعصب و نفاق را با در گیرانِ نادانی و جهل میان اقوام و قبایل مختلف می افروزند شکوه و گلایه ای نیست، چون، جهل و نبود علم آنها را به تعصب کشانیده است.
اما افروختن آتش تعصب و ملیت پرستی، و انزجار نفرت و افگندن تفرقه میان مسلمانان توسط انسانهای با خرد، اهل علم، متفکرین و چیز فهمان، گناهی بس عظیم، نا بخشودنی، و دور از تعقل و تدبر انسان مسلمان است.
برادر و خواهر مسلمان!
میان مغیره بن شعبه رضی الله عنه و عمروبن العاص رضی الله عنه گفتگوئی رخ داد.
مغیره به وی دشنام داد.
پس عمرو گفت:
وای به قبیله هصیص! مغیره مرا دشنام داد!
عبدالله پسر عمرو رو به پدر آورده فرمود:
انا الله وانا الیه راجعون!
دعوای قبایل زمان جاهلیت را نمودی!
پدرش از سخنان خود پشیمان گردیده وسی کنیز را آزاد نمود، تا تکفیر سخنش گردد.(کنز العمال)
چی خوش باشد آن روزی که نیک مسلمان شویم٫ تعصبِ جاهلیت را کنار گذاریم، و جان های شیرین جوانان مان را بنام زبان و نژاد، زیر پرچم های غیر اسلامی ملیت پرستی و قوم گرائی به مرگ جاهلیت، برباد ندهیم.
دعا میکنم، آمین بگوئید:
بار الها!
به هر که که دوست میداری بیاموز که:
محبت، اتفاق و اتحاد از زندگی کردن در تعصب، غرور و بی اتفاقی بهتر است.
و به هر که دوست میداری بچشان که:
دوست گرفتن از دشمن خریدن برتر است.
عزیزان گرانقدر!
لطفاً این مضامین خیلی مهم و حیاتی را با تمام خانواده، اقارب، دوستان، و همکاران تان شریک سازید، و در رشد فکری، عقیدتی، ایمانی و وجدانی همنوع تان اقلاً یک امر خیری را، مایه ی حصولِ صدقات جاریه ی تان سازید.
جزاکم الله وخیراً!
ا.ج.ع
جزاک الله برادر محترم. سوالی داشتم:
این نوشته استاد عارفی گرانقدر ما نیست؟ چون من تمام مضامین ایشان را میخوانم و این مضمون استاد محترم ما است. اما؛ندانستم چرا از ایشان نام گرفته نشده است؟
السلام علیکم و رحمت الله
بلی دقیقا ، نوشته از استاد عارفی است ، این بار فراموش شده که نام نویسنده را تغییر بدهیم و به شکل خود کار المفلحون نوشته شده
جزاک الله خیرا که متوجه ساختید محترم امیری