آیا بهشت هم‌اکنون وجود دارد؟

آری، هم بهشت و هم جهنم هم اکنون وجود دارند چون قبلا خلق شده اند.

امام طحاوی می‌گوید: «بهشت و دوزخ آفریده شده‌اند. آن دو فنا ناپذیر هستند و هرگز از بین نمی‌روند. خداوند بهشت و دوزخ را پیش از آفریدن انسانها خلق نموده‌ و برای هر کدام نیز یار و یاورانی را آفریده است. هر کس را بهشت می‌برد، از لطف و فضل او است و هر کس را به دوزخ می‌برد عدل و انصاف او است»

محمد بن حنفی شارح عقیده طحاویه در تفسیر مطلب فوق چنین می‌فرماید: «ان الجنه و النار مخلوقتان» تمام اهل سنت اتفاق دارند مبنی بر اینکه بهشت و دوزخ آفریده شده‌اند و هم اکنون وجود دارند و اهل سنت همواره بر این عقیده بوده‌اند تا اینکه‌ نابغه‌ای از میان معتزله و قدریه ابراز وجود نمود و مخلوق بودن بهشت و دوزخ را انکار کرد و گفت: خداوند روز قیامت بهشت و دوزخ را می‌آفریند.

اصل و عقیده باطل آنان که عبارت است از اینکه: باید خداوند چنین بکند و چنین نکند آنان را بر آن داشت که‌ بگویند: بهشت و دوزخ آفریده نشده‌اند و آنان در انجام افعال، خدا را با مخلوق خدا مقایسه کردند. پس آنان در افعال مشبّه هستند و تجهم در آنان سرایت نموده است و در عین حال معطله هستند و می‌گویند: آفریدن بهشت قبل از جزاء و پاداش بیهوده و عبث است. زیرا با این ترتیب بهشت تا مدت مدیدی عاطل و باطل می‌ماند. در نتیجه آنان (معتزله و قدریه) به‌ رد نصوصی پرداختند که مخالف این اصل باطله است که آن را برای پروردگار وضع کردند، آنان نصوص را از مفاهیم اصلی تحریف می‌کنند و کسانی را که مخالف اصل آنها هستند، گمراه و اهل بدعت می‌دانند.

شارح طحاویه بعد از بیان مبحث فوق به بیان شواهد و ادله‌ای پرداخته که از مخلوق بودن بهشت و دوزخ حکایت دارند و می‌گوید: خداوند درباره بهشت و دوزخ، چنین می‌فرماید:

« وَسَارِعُواْ إِلَی مَغْفِرَهٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ» آل عمران: ۱۳۳ .

یعنی: «و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتی که وسعت آن، آسمانها و زمین است؛ و برای پرهیزگاران آماده شده است»

« سَابِقُوا إِلَی مَغْفِرَهٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاء وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ» الحدید: ۲۱ .

یعنی: به پیش تازید برای رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتی که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و برای کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده‏اند؛ آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد می‏دهد؛ و خداوند صاحب فضل عظیم است.

« وَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِینَ» آل عمران: ۱۳۱ .

یعنی: و از آتشی بپرهیزید که برای کافران آماده شده است.

« أَفَتُمَارُونَهُ عَلَی مَا یَرَی ‌‌ وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَهً أُخْرَی ‌‌ عِندَ سِدْرَهِ الْمُنْتَهَی ‌‌ عِندَهَا جَنَّهُ الْمَأْوَی» النجم: ۱۲ – ۱۵ .

یعنی: (آیا با او (پیامبر) درباره چیزی که دیده است، ستیزه می‌کنید؟ او که بار دیگر (در شب معراج) وی را دیده است. ‏‏ نزد سدره المنتهی. ‏‏ بهشت که منزل (و مأوای متقیان) است در کنار آن است ‏)

در حدیث آمده است که رسول‎الله صلی الله علیه وسلم سدره المنتهی و در کنار آن جنت الماوی را دیده است. در داستان اسراء که بخاری و مسلم آن را از حضرت انس روایت کرده‌اند، چنین آمده است:

«ثم انطلق بی جبرائیل، حتی اتی سدره المنتهی، فغشیها الوان لا ادری ما هی،‌ قال: ثم دخلت الجنه، فاذا هی جنابذ اللولو، و اذا ترابها المسک».

(بعد جبرئیل مرا برد تا به سدره المنتهی رسید. رنگ هائی آن را پوشیده‌ بود که نمی‌دانستم آنها چه هستند؟ فرمود: بعد وارد بهشت شدم، گنبدهایی از مروارید را دیدم و خاک آن از مسک بود).

در بخاری و مسلم از عبدالله ابن عمر حدیثی دیگری آمده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «ان احدکم اذا مات عرض علیه‌ مقعده‌ بالغداه و العشی، ان کان من اهل الجنه فمن اهل الجنه، و ان کان من اهل النار فمن اهل النار، یقال هذا مقعدک حتی یبعثک الله‌ یوم القیامه».

یعنی: (مسکن هر انسانی بعد از مردنش صبح و شام باو ارایه داده می‌شود؛ اگر بهشتی است از میان بهشت و اگر دوزخی است از میان دوزخ جای خود را خواهی دید و به او گفته می‌شود: این مسکن تو است که تا روز قیامت در آن باقی خواهی ماند).

و در حدیث براء بن عازب آمده است: «ینادی مناد من السماء: ان صدق عبدی، فافرشوه‌ من الجنه، وافتحوا له‌ بابا الی الجنه، قال: فیأتیه‌ من روحها و طیبها».

(منادی از آسمان ندا سر می‌دهد: بنده من راست می‌گوید، ‌منزلش را از فرش های بهشت مفروش کنید و دری از بهشت برایش باز کنید، آنگاه نسیم و بوی بهشت از آنجا باو می‌رسد).

در حدیث خسوف شمس که صحیح مسلم آن را از حضرت عایشه نقل کرده چنین آمده‌: «رأیت فی مقامی هذا کل شیء وعدتم به‌، حتی لقد رأیتنی آخذ قطفا من الجنه حین رأیتمونی تقدمت. و لقد رأیت النار یحطم بعضها بعضا حین رأیتمونی تأخرت».

(رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمود: از اینجا هر آنچه را که به شما وعده داده شده است مشاهده‌ کردم؛ خودم را دیدم که از میوه‌های بهشت دارم می‌چینم، و این همان لحظه‌ای بود که به جلو رفتم و آتش دوزخ را دیدم که از شدت حرارت یکدیگر را از خرد و ویران می‌کرد و این همان لحظه‌ای بود که من به عقب می‌رفتم).

در صحیح مسلم از انس رضی الله عنه روایت شده‌ است که‌ رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «و ایم الذی نفسی بیده‌، لو رأیتم ما رأیت، لضحکتم قلیلا و بکیتم کثیرا. قالوا: و ما رأیت یا رسول‎الله‌؟ قال: رأیت الجنه و النار»

یعنی: (سوگند به آن ذاتی که جان من در اختیار اوست، اگر شما می‌دیدید، آنچه را که من دیده‌ام، بسیار گریه می‌کردید و کمتر می‌خندیدید. اصحاب عرض کردند: یا رسول‎الله صلی الله علیه وسلم‌! چه را دیده‌ای؟ ‌فرمود: بهشت و دوزخ را دیدم).

در صحیح مسلم و سنن و مسانید از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده‌ است که‌ رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لما خلق الله‌ الجنه و النار، ارسل جبرائیل الی الجنه، فقال: اذهب فانظر الیها و الی ما اعددت لاهلها فیها، فذهب فنظر الیها و الی ما اعد الله‌ لاهلها فیها، فرجع فقال: و عزتک، لا یسمع بها احد الا دخلها، فامر بالجنه، فحفت بالمکاره‌، فقال: ارجع فانظر الیها و الی ما اعددت لاهلها فیها. قال: فنظر الیها، ثم رجع فقال: و عزتک، لقد خشیت ان لا یدخلها احد.

قال: ثم ارسله الی النار، قال: اذهب فانظر الیها و الی ما اعددت لأهلها فیها، قال: فنظر الیها، فاذا هی یرکب بعضها بعضا، ثم رجع فقال: و عزتک، لا یدخلها احد سمع بها، فامر بها فحفت بالشهوات، ثم قال: اذهب: فانظر الی ما اعددت لأهلها فیها، فذهب فنظر الیها، فرجع فقال: و عزتک، لقد خشیت ان لا ینجوا منها احد الا دخلها».

یعنی: (وقتی خداوند بهشت و دوزخ را آفرید، جبرئیل را بسوی بهشت فرستاد و فرمود: برو بهشت و آنچه را که در بهشت برای مؤمنان آماده کرده‌ام ملاحظه‌ کن. جبرئیل رفت و بهشت و تمامی امکانات آن را مشاهده‌ کرد و سپس برگشت و گفت: پروردگارا! سوگند به جلال و عظمتت، ‌هر کس درباره این نعمت‌ها بشنود، برای ورود آن خود را مهیا می‌کند و وارد آن می‌شود. پس خداوند دستور دارد که بهشت بوسیله ناملایمات احاطه شود و به جبرئیل امر کرد، برو و ببین که برای بهشت و اهل بهشت چه آماده کرده‌ام. جبرائیل رفت و برگشت و گفت: پروردگارا! سوگند به جلال و عظمتت، بیم آن دارم که کسی وارد بهشت نشود.

بعد خداوند جبرئیل را به طرف دوزخ فرستاد و گفت: برو دوزخ و آنچه را که برای دوزخیان آماده کرده‌ام ملاحظه‌ کن. پس جبرئیل نگاه کرد و دید که آتش آن روی هم انباشته شده است، وقتی که‌ برگشت، رو به‌ بارگاه ذات اقدس الهی گفت: سوگند به عزت و جلالتت، هر کس درباره آن بشنود، هرگز نمی‌خواهد وارد آن شود. دستور داد تا دوزخ با لذت‌ها احاطه شود. بعد به جبرئیل امر کرد تا برای مشاهده‌ی امکانات دوزخیان به‌ دوزخ برود. جبرئیل رفت و بدان نگریست، سپس ‌برگشت و گفت: سوگند به عزت و جلالت تو، کسی از آن نجات نمی‌یابد و وارد آن می‌شود)

امثال این حدیث در کتابهای حدیث زیاد است.

امام بخاری در صحیح خود بابی را در این زمینه عنوان کرده و می‌فرماید: « باب ماجاء فی صفه الجنّه و انها المخلوقه» «بابی در بیان صفت بهشت و در بیان اینکه بهشت آفریده شده است». روایات زیادی را که حکایت از آفریده شدن بهشت دارند، تحت عنوان مذکور آورده است که مجموع این احادیث، حدیثی است که در آن آمده است:

هنگامی که‌ میت در قبر گذاشته می‌شود، در بهشت یا دوزخ منزل خود را مشاهده‌ می‌کند.

ابن حجر حقیقت گفته‌ آنجا که‌ می‌گوید: روشن‌تر از آنچه که بخاری نقل کرده، آن است که امام احمد و ابو داود با سند صحیح از ابی هریره رضی الله عنه نقل کرده‌اند.

رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لما خلق الله الجنه، قال لجبریل: اذهب فانظر الیها»

یعنی: (وقتی خداوند متعال بهشت را آفرید به جبرئیل فرمود: برو بهشت را نگاه کن). فتح الباری : (۶/۳۲۰) .

خلاصه اینکه: بر طبق عقیده اهل سنت و جماعت بهشت و جهنم هردو قبل از آفرینش انسان آفریده شده اند و اکنون موجود می باشند و هیچگاه بر آن دو و اهل آن فنایی وارد نمی شود.‌

منبع: وبسایت منهج