يكي از خواهران هموطن ما از شهر كابل سوال نموده:
باتشکر فروان از معلومات مفید تان ورحمت خداوند نثار شما باد ضمنا یک سوال در ارتباط نماز مریض داشتم اگر مریض فلج باشد نماز خود را به اندازه توانايي خود حتى به اشاره ادا کند ليكن مسأله وضوي آن چگونه است؟
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله، أما بعد،،
دين مبين اسلام دين رحمت، يسر وآساني است وبنده را در اداي عبادات به اندازه مكلف ساخته است كه توانايي آنرا داشته باشد وفرموده است:
” يريد الله بكم اليسر ولا يريد بكم العسر”
او تعالى براي شما آساني را مي خواهد وسختي ومشقت را نمي خواهد.
واين مريض فلج سه حالت دارد:
1- در صورتيكه از استعمال كردن آب عاجز باشد ورسيدن آب در بدنش برايش ضرر برساند وسبب ازدياد مريضي اش گردد در اين حالت برايش جايز است كه تيمم نمايد، بلكه اگر در استعمال آب خطر مرگش باشد تيمم برايش واجب استز
2- اگر از استعمال آب براي ضرر نرساند ومرضش را ازدياد نبخشد ليكن جسمش توانايي حركت وآوردن آب را نداشته باشد وكسي هم وجود نداشته باشد كه در آوردن آب ووضوء با او همكاري كند در اين حالت نيز تيمم كردن برايش جايز است زيرا تيمم بديل آب است در صورت دسترسي نداشتن به آب.
3- در صورتيكه استعمال نمودن آب براي اين مريض فالج ضرر نداشته باشد وهمكار وخدمتگار هم داشته باشد كه آب وضوء را برايش حاضر كند ودر وضوء نمودن او را ياري كند در اين حالت بر او فرض است كه با آب وضوء كند وتيمم كردن برايش جايز نيست زيرا معذور شمرده نمي شود.
