حدیث ششم

دوری جستن از امور مشتبه و مشکوک

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: سَمِعْت رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) يَقُولُ: “إنَّ الْحَلَالَ بَيِّنٌ، وَإِنَّ الْحَرَامَ بَيِّنٌ، وَبَيْنَهُمَا مُشْتَبِهَاتٌ لَا يَعْلَمُهُنَّ كَثِيرٌ مِنْ النَّاسِ، فَمَنْ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ فَقْد اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ وَعِرْضِهِ، وَمَنْ وَقَعَ فِي الشُّبُهَاتِ وَقَعَ فِي الْحَرَامِ، كَالرَّاعِي يَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى يُوشِكُ أَنْ يَرْتَعَ فِيهِ، أَلَا وَإِنَّ لِكُلِّ مَلِكٍ حِمًى، أَلَّا وَإِنَّ حِمَى اللَّهِ مَحَارِمُهُ، أَلَّا وَإِنَّ فِي الْجَسَدِ مُضْغَةً إذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ، وَإذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ، أَلَا وَهِيَ الْقَلْبُ”. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ [رقم:52]، وَمُسْلِمٌ [رقم:1599].

از ابو عبدالله نعمان بن بشير(رض) روايت است كه: شنيدم پيامبر(صلی الله علیه وسلم) فرمودند:

«البته حلال و حرام آشكارست و در ميان آن دو، مسائل مشتبه و مشکوکی است كه بسيارى از مردم آنرا نمى دانند، پس كسى كه از شبهات پرهيز كند، بدون شک دين و آبرويش را محفوظ داشته است، و كسى كه در شبهات بيفتد در حرام افتاده است، مانند چوپانى كه رمه اش را در اطراف كشتزار مى چراند عنقريب به كشتزار داخل خواهند شد، سپس فرموند: خبردار! هر پادشاه حدودى دارد، خبردار! كه حدود الله همان چيزهايى است كه ارتكاب آنها را بر بندگانش حرام كرده است، خبردار! همانا در جسم انسان پاره گوشتى است كه اگر درست شود تمام جسم درست مى شود، و اگر آن فاسد گردد تمام جسم فاسد مى گردد، خبر دار! كه آن قلب است».

صحیح بخاری حدیث شماره (52) و صحیح مسلم حدیث شماره (1599).