آنچه همه باید در مورد عمل قوم لوط بدانند
يكي از اسباب تباهی ملت ها، عمل قوم لوط بدون شك جريمه و عمل زشت قوم لوط از جمله پستترين و بزرگترين جرائم ميباشد. اين عمل از جمله زشتيهائي استکه فساد و تباهي و زيان آن، براي مردم و فطرت انساني و دين و دنيا، آشکار است، بلکه براي زندگي زيانبار است. و الله متعال بزرگترين و سختترين عقوبت را نسبت به قوم لوط عليه السلام انجام داد، که زمين آنان را بلعيد سپس سنگ باران شدند و الله متعال آن را در قرآنکريم براي پيامبرصلي الله عليه و سلم بازگو کرد تا براي جامعه بشري درسي و1 عبرتي فراموش ناشدني باشد و همواره نصب العين جامعه قرار داشته باشد:
(وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ (80) إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (81) وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (82) فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (83) وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (84) [الأعرف: 80-84].
«و لوط [را فرستاديم] وقتى كه به قومش گفت: آيا كار ناشايستى را كه كسى از جهانيان پيش از شما مرتكب آن نشده است، انجام مىدهيد؟ ﴿80﴾ آرى شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان مىآميزيد، آرى شما گروهى اسرافكاريد ﴿81﴾ و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: آنان را از شهر خود بيرون كنيد. بى گمان آنان مردمانى پاكيزه جويند ﴿82﴾ پس او و خاندانش را- جز زنش- كه از باقى ماندگان (در عذاب) بود، نجات داديم ﴿83﴾ و بارانى [از سنگ] بر آنان بارانيديم. پس بنگر سرانجام گناهكاران چگونه بود».
و باز مي فرمايد: (وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ (77) وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِنْ قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَاقَوْمِ هَؤُلَاءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنْكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ (78) قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ (79) قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ (80) قَالُوا يَالُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (81) فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ مَنْضُودٍ (82) مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ (83) [هود: 77-83].
«و چون فرستادگان ما [نزد] لوط آمدند از آنان اندوهگين شد و از آنكه توان [يارى رساندن] به آنان را نداشت تنگدل گشت و گفت: امروز روزى سخت است ﴿77﴾ و قومش شتابان به سوى او آمدند. و پيش از اين كارهاى ناپسند مرتكب مىشدند. گفت: اى قوم من! اينان دختران من اند [اگر مىخواهيد با آنان ازدواج كنيد] آنان برايتان پاكيزه ترند، پس از الله پروا بداريد و در [باره] مهمانانم مرا رسوا مكنيد. آيا هيچ مرد شايستهاى در ميان شما نيست؟ ﴿78﴾ گفتند: مىدانى كه ما در [باره] دخترانت خواستهاى نداريم و تو به خوبى مىدانى كه ما چه مىخواهيم. ﴿79﴾ گفت: اگر من [براى مقابله] با شما توانى داشتم يا به پناهگاهى استوار پناه مىجستم [جلوى شما را مىگرفتم] ﴿80﴾ گفتند: اى لوط، ما فرستادگان پروردگارت هستيم، [آنان] به تو نخواهند رسيد. پس در بخشی از شب گذشته خانواده ات را ببر و نبايد كسى از شما جز زنت واپس نگرد كه هر آنچه به آنان رسد، به او نيز خواهد رسيد. كه وعدهگاهشان [هنگام] صبح است، آيا صبح نزديك نيست؟ ﴿81﴾ پس چون فرمان ما در رسيد، زير و زبرش كرديم و آنجا را با سنگ گل بر هم نهاده سنگباران كرديم ﴿82﴾ [با سنگهايى كه] به نزد پروردگارت نشانمند شدهاند. و اين [سنگها] از ستمكاران دور نيستند».
امام شوکانيگفته است: چقدر شايسته و مستحق است کسي که مرتکب اين جرم و رذيله و پستي ميشود بگونهاي کيفر دهند که عبرت و پند براي ديگران باشد و بگونهاي شکنجه گردد که آتش شهوت فاسقان تبهکار را خاموش سازد. براستي کسيکه اين عمل زشت قوم لوط را مرتکب شود،که پيش از قوم لوط احدي از جهانيان به آن مبادرت نورزيده بود، شايسته استکه عذاب و شکنجه وکيفر سخت و زشت و جانکاهي مانند آنان ببيند و به آتش آنان بسوزد.
الله تعالي اين قوم تبهکار را در زمين فرو برد و ريشهشان را از بيخکند و همه را نابودکرد».
نيل الاوطار آراء علما در باره حکم مرتكب عمل قوم لوط:
با اينکه فقها و علماء اجماع دارند بر تحريم اين جرم و جنايت و سختگيري درباره مرتکب آن، ولي درباره تعيين کيفر و عقوبت مقرره آن اختلاف دارند:
1- گروهي بر آن هستند که بطور مطلق بايد کشته شود.
2- گروهي بر آن ميباشند که حد ايشان مانند حد زنا است که ازدواج ناکرده غير محصن و بکر بايستي شلاق زده شود و ازدواج کرده -محصن -رجم گردد.
3- گروهي قايل به تعزير هستند.
ولي جمهور علما از اصحاب پيامبر صلي الله عليه و سلم و اكثر ائمه مذاهب بر آن ميباشند که حد كسي كه عمل قوم لوط را انجام مي دهد قتل و کشتن است خواه فاعل و خواه مفعول هر دو بايد کشته شوند. و استدلال کردهاند:
1- از عکرمه از ابن عباس روايت شده که پيامبر صلي الله عليه و سلم فرمود: (من وجدتموه يعمل عمل قوم لوط فاقتلوا الفاعل والمفعول به)
«هرکس را يافتيدکه عمل قوم لوط عليه السلام را مرتکب ميشود چه فاعل و چه مفعول هردو را بکشيد». اصحاب سنن و حاكم و بيهقي.
2- از علي رضي الله عنه هم نقل شده است که او هرکس را که مرتکب اين عمل شده رجمکرده است. بيهقي آن را تخريج نموده است.
[fusion_tagline_box backgroundcolor=”” shadow=”yes” shadowopacity=”0.1″ border=”1px” bordercolor=”” highlightposition=”right” content_alignment=”right” link=”” linktarget=”_self” modal=”” button_size=”” button_shape=”” button_type=”” buttoncolor=”” button=”” title=”3″ description=”از ابوبکر صديق رضي الله عنه روايت شدهکه او اصحاب را بمشورت خواند در باره کسي که عمل قوم لوط را مرتکب ميشود. آن سخن علي بن ابيطالب از همه شديدتر و تندتر بود که فرمود «اينگناهي استکه هيچ امتي از امتها مرتکب آن نشدهاند مگر يک امت و ميدانيد که الله با آن امت چگونه رفتارکرد. بنظرما چنين اشخاص بايد با آتش سوزانده شوند».” margin_top=”” margin_bottom=”” animation_type=”0″ animation_direction=”down” animation_speed=”0.1″ class=”” id=””]لذا ابوبکر به خالد بن وليد نوشت و به وي دستور دادکه چنين اشخاصي را بسوزاند. بيهقي اين روايت را تخريج نموده است. برخي به اين نظر اند که نخست چنين شخصي را بايد با شمشيرکشت سپس جسدش را بايد سوزاند چون براستي معصيت بزرگي است.[/fusion_tagline_box]
و برخي دیگر گفته اند: ديوار بر او خراب بايد كرد. و برخي ديگر گفته اند: او را بايد از كوه و يا بام بلندترين ساختمان شهر پايين انداخت. بغوي از شعبي و زهري و مالک و احمد و اسحاق حکايتکردهکه او بايد رجم گردد. و ترمذي نيز آن را از مالک و شافعي و احمد و اسحاق حکايتکرده است.
از نخعي روايت شدهکه اگر ميشد دو بار زاني را رجمکرد ميبايستي مرتکب عمل قوم لوط را دو بار رجم بکنند.
زیانهای این عمل زشت:
اسلام بخاطری در کيفر و شکنجه اين عمل بيشرمانه سختگيري نموده است چون زيانهاي فردي و اجتماعي آن بسيار آشکار و خطرناک است. دکتر محمد وصفي درکتاب «الاسلام و الطب» زيانهاي آن را بدينگونه برشمرده است:
1- عدم تمايل به زن و انصراف از آن:
عمل لواط سبب ميگردد شخصيکه به لواط عادتکرده نسبت بزن تمايل نداشته باشد وگاهي اين عدم تمايل بدرجهاي مي رسد که مرد از مباشرت با زن ناتوان و عاجز ميشود.
2- تاثير بد روي اعصاب:
عادت عمل قوم لواط نخست بجنگ اعصاب ميرود و روي اعصاب تاثير خاصي دارد. يکي از نتايج آن عکسالعمل روحي است در اخلاق و رفتار فرد،که از صميم قلب چنان ميپنداردکه او براي اين آفريده نشده استکه مرد باشد و احساس و شعور او دچار انحراف جنسي شديدي ميگردد و احساس ميکندکه بهمجنس خود تمايل دارد و افکار خبيث و پليد او متوجه اعضاي تناسلي همجنس خود ميشود. از اينجا استکه ميتوان علت حقيقي اسراف و زياده روي بعضي از جوانان منحط به خودآرائي و تقليد زنانه را بروشني فهميد، کهوسايل آرايش زنان بچهره خويش ميزند و ميخواهند با رنگ سرخ، بگونه زدن، خود را زيبا جلوه دهند و سرخاب ميزنند، و ابروان را باريککرده و با ناز و تبحتر و کرشمه راه ميروند و امثال اينگونه ادا و اطواري در هر جا مشاهده ميکنيم و بسيار ميبينيم. بيگمان کتابهاي طب تعداد بسياري از اين انحرافات را ثابت نموده که از ذکر آنها خودداري ميکنم.
3- تاثير بد روي مغز:
علاوه بر زيانهاييکه برشمرديم، عمل قوم لوط اختلالات زيادي در توازن عقل و وسواس فکري و حواس پرتي بوجود ميآورد،که تصورات او دچار رکود غريبي شده و بلاهت عقلي آشکاري و ضعف شديد اراده در او پديدار ميگردد. اين بدين سبب استکه ترشحات غدد داخليکه ترشحات غدد درقيه = تيروئيد» و غددکليوي و غير آن ميباشند رو بنقصان وکاهش ميگذارند و عمل قوم لوط تاثير مستقل روي آنها دارد وآنها را دچاراختلال و اضطراب ميکند و وظايف خود را بخوبي انجام نميدهند.
4- سستي مستقيم عضلات اندام تناسلي و پاره شدن نسوج آن:
عمل قوم لوط موجب ميگردد که درآلت تناسلي سستي و پاره شدن نسوج و بافتهاي آن و ريزش بعضي از اجزاء آن پديد آيد و شخص نميتواند بخوبي مانع دفع مواد منوي شود و آنرا نگه دارد و تسلط خود را برآن از دست ميدهد لذا اينگونه اشخاص فاسق نميتوانند خود را بخوبي کنترل کنند و همواره آلوده بدين مواد متعفن ميباشندکه بدون اراده و بدون احساس از آنان خارج ميشود.
رابطه بين عمل قوم لوط و اخلاق:
عمل قوم لوط خود يک آلودگي اخلاقي و بيماري روحي خطرناک است، لذا همه اشخاص مبتلا بدين بيماري ننگين، بداخلاق و داراي طبيعت فاسد ميباشند که تقريباً بين فضايل و رذايل امتيازي قايل نيستند، داراي اراده ضعيفاند و وجداني ندارندکه آنان را سرزنشکند و آنان را از اين رذيلت باز دارد، هيچ مانع روحي ندارند که آنان را از افتادن بجان کودکان بيگناه و خردسال بازدارد و مانع شدت عمل آنان شود، در راه اشباع اين عاطفه و عادت فاسد، و در ارتکاب جرائم و جنايتيکه بسيار ميشنويم و اخبار آن را از راديو و مجلات و جرايد ميشنويم و ميخوانيم، بسيارگستاخ و بيشرمند.
تفاصيل جنايات و جرائم و حوادث آنان را در دادگاهها و کتب طب مييابيم. گرفتاری غرب به عمل زشت قوم لوط: عمل قوم لوط يكي از گناهان بزرگ و از خطرناك ترين انحرافاتي است كه ممكن است در جوامع بشري پيدا شود و سايه شوم خود را بر همه مسايل اخلاقي بيفگند. این عمل شنیع منشأ بسياري از امراض به خصوص مرض ايدز مي گردد و طبق آماري كه از ماهنامه اطلاعات شماره 41 دسمبر 1991 حدود 10-8 مليون انسان در جهان مهلك ايدز مصاب اند كه باعث انتقال اين مكروب همانا همجنس گرايي و زنا شده است معلوم مي شود.
ماه نامه مذكور چنين مي نويسد: مرض ايدز در خون حدود 10-8 مليون انسان بالغ وجود داشته است ازين جمله 70 فيصد آنها اين ويروس را از طريق مجامعت اخذ كرده اند . با اين هم با تأسف بسيار شنيده مي شود در بعضي از كشورها همانند انگلستان و امریکا طبق قانوني كه با كمال وقاحت از پارلمان گذشته مسئله همجنس گرايي جواز قانوني پيدا كرده است.
همبستری با همسر از پشت:
ابوهريره رضي الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم روايت مي كند كه فرمودند:
(ملعون است كسي كه از پشت (دبر) زن و يا در حالت حيض با وي جماع كند). به روايت امام احمد و ابوداود. ترمذي نیز از ابوهريره رضي الله روايت مي كند كه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (كسي كه با زن در حالت حيض و يا در دبر آن جماع كند و يا كاهني را تصديق كند به آنچه به محمد نازل شده كافر شده است).
به روايت احمد، ترمذي، نسائي وابن ماجه. بناء كساني كه از دبر زن استفاده مي كنند آنها هم در حكم عمل قوم لوط هستند زيرا الله تعالی و رسولش آن را ممنوع گردانيده است. و کشتزار مرد محل پيدايش اولاد است. در زمينه اطاعت از شوهر در مسئله اقدام وی به عمل قوم لوط بايدگفت: اطاعت شوهر وقتی لازم است كه رنش را به معصيت دستور ندهند وقتي كه شوهر همسر را به امر معصيت فرمان دهد و آرزوي گناه را از وی داشته باشد اطاعت زن از وي در اين صورت لازم نيست. رسول الله صلي الله عليه وسلم مي فرمايد:
(لاطاعة لمخلوق في معصية الخالق). اصحاب سنن. (اطاعت از مخلوق (ولو اينكه شوهر باشد يا كسي ديگر) در صورتي كه نافرماني از پروردگار باشد جايز نیست).
لواطت یا عمل قوم لوط (ع)؟
[fusion_alert type=”error” accent_color=”” background_color=”” border_size=”1px” icon=”fa-times” box_shadow=”yes” animation_type=”0″ animation_direction=”down” animation_speed=”0.1″ class=”” id=””]سخنی که نباید گفته شود جفا و تجاوز در حق پیغمبر گرامی لوط علیه السلام: مسئلة مهمی که باید همه متوجه آن شده از گفتن آن بپرهیزند اینست که بسیاری از مردم کلمه (لواط) یا (لوطی) با (لواطت) را بر مردمانی که عمل زشت قوم لوط علیه السلام را مرتکب می شوند، اطلاق می نمایند. البته استعمال این کلمه تجاوز و جفایی است در حق پیامبر بزرگوار لوط علیه السلام.[/fusion_alert]
نمی دانیم گناه لوط علیه السلام چیست که نام وی را بر همچو صفت زشت و ناپاک قومش که خودش از آنها و عمل شان بیزار بود، اطلاق می کنند؟ نمی دانیم این واژه را از کجا آورده اند و نام پیامبر عالیمقام را در آن وارد ساخته اند!! هرگاه در کتابهای فرهنگ عربی مراجعه شود، کلمۀ (لاط و لوط و لوطی) به معانی دیگری، غیر از عمل زشتی که قوم لوط علیه السلام آنرا انجام میدادند، وارد شده است. و اگر در قرآن کریم و احادیث پیامبر صلی الله علیه وسلم مراجعه شود، هرگز این عمل زشت و پلید بنام (لواط) یا (لوطی) ذکر نشده، بلکه الله متعال فعل ناپاک این قوم را چنین ذکر نموده است:
(إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ) الأعراف: ٨١ «همانا شما از روی شهوت، به جای زنان، با مردان می آمیزید، بلکه شما گروه مسرفانید».
و پیامبر گرامی ما صلی الله علیه وسلم در این مورد فرموده اند: «هرگاه کسی را دریافتید که عمل قوم لوط را انجام میدهد، پس فاعل و مفعول را بکشید». نزد اصحاب سنن جای تعجب این است که برخی از دانشمندان و نویسندگان بزرگ، چه در قدیم و چه در عصر حاضر، این کلمه را در تألیفات شان استعمال نموده اند. الله متعال ما و آنها را مورد عفو خود قرار دهد.