حدیث پانزدهم

گفتار نیک و گرامی داشتن همسایه و مهمان

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ: “مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاَللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ، وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاَللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيُكْرِمْ جَارَهُ، وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاَللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيُكْرِمْ ضَيْفَهُ”. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ [رقم:6018]، وَمُسْلِمٌ [رقم:47].

از ابوهريره(رض) روايت است كه رسول اكرم(صلی الله علیه وسلم) فرمودند:

«كسى كه به الله و روز قیامت ایمان دارد، بايد سخن نيك و پسندیده بگويد، يا خاموش باشد، و كسى كه به الله و روز قیامت ایمان دارد ، بايد همسايه خود را گرامى بدارد، و كسى كه به الله و روز قیامت ایمان دارد، باید مهمانش را گرامی بدارد».

صحیح بخاری حدیث شماره (6018) و صحیح مسلم حدیث شماره (47).