ناحیه ی قدامی مغز مسؤول دروغ گویی و راست گویی انسان است
دروغ، دروغگو و دروغ پردازی از دیدگاهٔ اسلام - بخش پنجم
- ﴿سلسله ی مضامین امراض ساری در جامعه﴾:
- ﴿مرض اول﴾
- ﴿دروغ، دروغگو و دروغ پردازی از دیدگاهٔ اسلام﴾:
﴿بخش پنجم﴾:
زمانی که انسان حقیقت را بیان می کند ناحیه ی قدامی مغز فعالیت می کند و می توان نتیجه گرفت که این قسمت مسؤول دروغ گویی و راست گویی انسان است.
آزمایشات جدید در مورد مغز که با امواج مغناطیسی انجام شده است، ثابت کرده است که مغز انسان در هنگام دروغ گفتن انرژی زیادی مصرف می کند، بیشتر از زمانی که انسان حقیقت را بیان می کند و این ثابت می کند که راست گویی و گفتن حقیقت باعث افزایش قدرت، انرژی و میزان کارآیی مغز می شود.
و نیز امروزه دانشمندان به حقیقت جدیدی دست یافته اند و آن اینکه، مغز انسان بر اساس صداقت و راستی تصمیم می گیرد و این سیستم حقیقت گویی است که برای مغز طراحی شده است.
مجرمان حرفه ای به راحتی می توانند دروغ بگویند و دستگاه های دروغ سنچ نیز قادر به کشف دروغ های آنان نیست. به همین دلیل دانشمندان تلاش دارند به طور مستقیم به بخشی از مغز که مسؤول دروغ گفتن است، دست یابند که در بخش گذشته در مورد آن صحبت نمودیم.
نتایج بدست آمده از تحقیقات بسیار دقیق دانشمندان اظهار میکند که، فرد هر قدر هم در دروغ گفتن ماهر باشد نمی تواند بر قسمت پیشانی مغز تسلط یافته آن را تحت کنترل خود در آورد. این قسمت در حال دروغ گفتن فعالیت زیادی کرده و انرژی فراوان مصرف می کند.
با وجود اینکه بخش های مختلف مغز در حال فعالیت هستند اما دانشمندان معتقدند که آن بخش از مغز که در هنگام دروغ گفتن بیشترین فعالیت را دارد و بیشترین انرژی را مصرف می کند، مسؤول دروغ گویی انسان است.
به همین منوال در آزمایش دیگری دانشمندان در مورد منبع گناه در مغز انسان تحقیق کردند. آنها با عکس برداری از مغز فردی که در حال انجام گناه بود به این نتیجه رسیدند که در مغز انسان بخشی قرار دارد که مسؤول انجام گناه است، که همان ناصیه ی کاذبه است که الله سبحانه و تعالی در قرآن کریم بدان اشاره کرده است.
ناصیه، همان بخشی که عمل ارشاد و راهنمایی انسان را در اتخاذ تصمیمات درست و غلط، و نیز برنامه ریزی و نقشه کشیدن برای انجام کار ها چه خوب و چه بد، را انجام می دهد.
برخلافِ دروغ و پیامد های آن ، راستگوئی و صداقت فشاری بر مغز وارد نمیکند، و شخص راستگو از متانت و هیبت خاصی برخوردار است که دروغگویان از آن محروم اند.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که راست گویی و گفتن حقیقت هیچ فشار و تکلفی بر مغز وارد نمی کند، اما دروغ گفتن انرژی بسیار زیادی از مغز را مصرف می کند، در این جاست که به یکی از فواید صداقت پی می بریم، سبحان الله الحکیم العلیم، الله متعال انسان را به صداقت امر فرموده و واضح می گردد که در آن چه که الله سبحانه و تعالی به انسان امر می فرماید حتماً و بدون شک فایده ای است.
الله سبحانه و تعالی، فردی که آیاتش را تکذیب می کند این گونه تشبیه می کند:
فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ذَلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآَيَاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ [الأعراف ۱۷۶)
پس مثل او، مثل سگی است که اگر بر او حمله کنی زبانش از دهان بیرون است (و نفس نفس می زند)
و یا اگر او را رها کنی زبانش از دهان بیرون است (و نفس نفس می زند) آن همچون قومی است که نشانه های (علم و قدرت) ما را دروغ شمردند، پس قصه را برایشان نقل کن شاید که تفکر کنند.”
چرا الله سبحانه و تعالی شخصی را که دروغ می گوید به سگی تشبیه می کند که زبانش از دهان بیرون آمده و نفس نفس می زند؟
تشبیه ی ظریفی است، و بایستی در مورد تدبر وتفکرکرد، مطالعه نمود، و یافته های تحقیقات در این زمینه را زیر و رو کرد.
در بخش قبلی گفتیم که قسمت و یا بخش ناصیه در حیوانات خیلی کوچک و ناچیز است و نیز دروغ گفتن انرژی زیادی از جسم به خصوص مغز را مصرف می کند همان گونه که سگ در حالت نفس نفس زدن انرژی زیادی مصرف می کند. این گونه است که با تفکر و تأمل در آیه قطعاً متوجه تشابه انسان دروغ گو و سگ، خواهیم شد و این گونه است که آیه با عبارت (لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ)”شاید که تفکر کنند” پایان می یابد.
همچنان که دیدیم دانشمندان دریافتند که مغز انسان کارها را براساس صداقت و درستی انجام می دهد، یعنی اینکه بنیان مغز و اصل و اساس آن بر صداقت و درستی بنا شده است و مغز انسان از زمان تولد او متمایل به حقیقت است و این دروغ گویی است که با مخالفت ورزیدن با اساس و فطرت مغز، فشار بسیار زیادی بر آن تحمیل می کند.
رسول الله صلى الله عليه وآله سلم در این زمینه می فرماید:
كلُّ مولود يُولَدُ على الفِطْرَة
هر آنچه که متولد می شود براساس فطرت و بنیان متولد می گردد.
الله سبحانه و تعالی می فرماید:
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ[روم ۳۰]
﴿پس روي خود را متوجه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتی است كه خداوند،انسانها را بر آن آفريده; هیچ دگرگونی در آفرينش الهي نيست; اين است آيين استوار، ولی اكثر مردم نميدانند۰
پس الله متعال انسان را از بدو تولدش بر بنیاد حقیقت و صداقت آفریده است و این نکته ایست که علم امروز آن را کشف کرده است.
الله متعال از زبان حضرت هود علیه السلام، بعد از اینکه قومش او را تکذیب کردند، می فرماید:
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آَخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ[هود ۵۶]
﴿من تنها بر الله توکل کردم، او پروردگار من و پروردگار شماست، و هیچ جنبنده ای نیست مگر این که الله موی پیشانی او را می گیرد، قطعاً پروردگار من بر صراط مستقیم است.﴾
الله متعال این قسمت را برگزیده چرا که این قسمت مسؤول هدایت، رفتار و رهبری در انسان است و به همین دلیل است که می گوییم قرآن کریم اولین کتابی است که در مورد تأثیر و وظیفه ی این بخش در رفتار و هدایت انسان، سخن می گوید.
همان گونه که دیدیم ناصیة (پیشانی) در تصمیم گیری درست نقش دارد، و بالطبع وجود انرژی زیاد و سلامتی و صحت این قسمت از مغز باعث می شود که دقت و تشخیص انسان در تصمیم گیری افزایش یابد، و بدنبال آن باعث می شود که انسان راه درست و صحیح را بهتر تشخیص دهد، این ارتباط ناصیه و تشخیص راه درست همان نکته بسیار ظریفی است که قرآن در آیه بیان کرده است.
مغز انسان دروغگو، همانند دماغ مرکزی کامپیوتر چون به انرژی زیادی ضرورت دارد، زودتر استهلاک میشود، و بد تر از آن اینکه، با محتویات دروغ این نعمت خداداد را میتوان به آسانی برباد داد.
موضوع مهم دیگری که بایستی بدان اشاره کرد، قربت و دوستی شیطان با دروغگویان است.
انسان دروغگو قرینی از شیاطین را منحیث یاور، دوست و مشاور با خود دارد، و در دروغ پردازی او را یاری میرساند.
این در حالیست که قرین انسان صادق، راستگو و مؤمن فرشتگانی است که از جانب الله تعالی، بر آنها گماشته میشود.
چرا انسانها میخواهند اولیائی از شیاطین را دوست و قرین خویش برگزینند، در حالیکه گماشته شدگان آسمانی بر حق و نعمتی اند بس بزرگ؟
کوته فکری، وسوسه، ضعف ایمان و عقیده، و عجول بودن انسان در اختیارِ انتخابِ بد بر خوب، دلیل این همه دروغ و فجورش است.
آیا وقتش نیست از این همه وسوسه های شیاطین و خناس به خالق مهربان و یکتا پناه بریم؟
خناسی که الله تعالی در موردش میفرماید:
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
که در درون سینه ی انسانها وسوسه میکند،
عزیزان گرانقدر:
لطفاً این مضامین خیلی مهم و حیاتی را با تمام خانواده، اقارب، دوستان، و همکاران تان شریک سازید، و در رشد فکری، عقیدتی، ایمانی و وجدانی همنوع تان اقلاً یک امر خیری را، مایه ی حصولِ صدقات جاریه ی تان سازید.
جزاکم الله خیراً!
ادامـــه دارد….
به به! مستفید شدیم از این مطلب خوب تان. خداوند در حسنات تان بیافاید و از این سایت خوب تان جهان سپاس،
استفاده کردیم خیر ببینید برادر و یا خواهری که این موضوع را نشر کرده اید.
سلام و تشکر
لطفا منبع این مطالب را هم بنویسید