وجوب ستر و پرده پوشى و حرمت تجاوز به حريم شخصى وخصوصى ديگران
[fusion_tagline_box backgroundcolor=”” shadow=”yes” shadowopacity=”0.1″ border=”1px” bordercolor=”” highlightposition=”bottom” content_alignment=”left” link=”” linktarget=”_self” modal=”” button_size=”” button_shape=”” button_type=”” buttoncolor=”” button=”” title=”…و من ستر مؤمنا ستره الله يوم القيامة…” description=”ترجمه:كسى كه مسلمانى را ستر و پرده پوشى كند خداوند او را در روز قيامت ستر و پرده پوشى مى كند.” margin_top=”” margin_bottom=”” animation_type=”0″ animation_direction=”down” animation_speed=”0.1″ class=”” id=””][/fusion_tagline_box]
مسلمان بر اساس نصوص قرآن كريم و سنت نبوى على صاحبها الصلاة و السلام شرعا مكلف است تا بطور عام ، عيوب و گناهان ديگران را بپوشاند و از بى پرده ساختن و فضيحت و آبرو ريزى و رسوا سازى آنان در نزد ديگران اجتناب كند.
نصيحت و خيرخواهى و امر به معروف ونهى از بدى و منكر وجيبه مسلمان در برابر مسلمان و همه انسانها است ، اما از خود فقه و اصول و آداب مشخص دارد و نبايد نصيحت به فضيحت تبديل شود.
طورى كه در بعض احاديث شريف آمده است يكى از نامها و يا صفات الله متعال ” ستير” است كه معناى آن ستر كننده و پوشاننده است و مسلمان بتعبير امام غزالى بايد از هر نام وصفت پروردگار حظ و نصيب وبهره ى داشته باشد و بهره و حظ ما از نام ستير پرده پوشى كردن و ستر و حرمت كسى را ندريدن است.
سبب نوشتن اين سطور درين عجاله اينست كه بسيارى اوقات در فيسبوك ،تويتر و ديگر وسايل ارتباط جمعى ، حريم خصوصى اشخاص هتك شده و كسانى بنابر مخالفت فكرى ، خصومتهاى سياسى، اختلافات مذهبى و غيره ، مطالب، عكسها و يا فلم هاى را نشر مى كنند كه باعث آبرو ريزى و فضيحت و بدنامى اشخاص و خانواده ها مى شود.
نيت نيك؟
از همه تأسف آور اينست كه برخى از مردم اين كار را به نيت نيك و به زعم خودشان بخاطر خدمت به دين و اسلام انجام مى دهند و گمان مى كنند كه با اين كار شان ثواب و اجر كسب مى كنند!
اين دوستان غافل ازين اند كه ، اين كار شان خلاف احكام وارزشهاى دين اسلام است و شريعت اسلام و اخلاق اسلامى اجازه نمى دهد تا آبروى مردم ريختانده شده و بر حريم خصوصى آنها هر چند گنهكار هم باشند تجاوز صورت بگيرد.
فساد بزرگ
مشكل ديگر اينست كه در بسيارى موارد عكس و فلمهاى بخاطر انتقاد و يا بدنام كردن بعض مردم نشر مى شود كه نشر و پخش آنها در زمره اشاعه و نشر فحشاء مى آيد كه شرعا جرم و ناروا است و شايد سبب ايجاد فتنه ها و فساد بزرگ و قتل و قتال شود بويژه اگر قضيه به ناموس و شرف و آبروى خانواده ها ارتباط داشته باشد.
بلى نقد به هدف نصيحت و خير خواهى شرعا و اخلاقا مطلوب است اما بايد بطور سرى و خصوصى بين ناصح و منصوح باشد و از علنى ساختن آن در ملأ عام اجتناب گردد .
مسلمان مانند ساير اعمال و عبادات خود ، بايد دو اصل اخلاص و نيت خوب و اتباع و مطابقت عمل با شريعت و سنت نبوى در امر نصيحت و نقد نيز بياد داشته باشد.
والله الموفق.
فضل الهادى وزين
استاد شرعيات و عضو مجمع علمى علماى افغانستان
سپاس از شما استاد محترم