کابل شهر پرخاطره و پایتخت که هرروزخبرمیسازد
وحادثه های غم انگیز و فراموش ناشدنی رایکی پی دیگردربسترخودفربه ترمیگرداند.
چادر سیاه ظلمت از سر زنان و مادران ماتم زده ای هفته های قبل دور نشده بودکه بار دیگر باز تعداد زیاد از مادران پایتخت نشین را به یاد گلیم سوگواری کشانید , چشمان خشکیده مادران را دوباره به اشک ریزی عادت داد , ماتم زده گان را فراخواند تا بیایند و گوشت های پارچه پارچه ای یتیمان دست فروش شانرا از زمین بردارند .
طفلک معصوم و بی نوای که دنبال مردمان سرمایه دار میگشت تا به فروش یک عدد پلاستیک 5 افغانی بدست آورد.ودوباره با شادمانی به خانه برگردد.باصد زاری و توسل به سوال گونه وگردن خمیده یک عددپلاستیک میفروخت.شب هنگام با قناعت تمام درحالکه سرور و شادمانی بر چهره اش نمایان گشته به اعضای فامیل نان آوربوداما بدون توقع ناگاه انفجار مهیب ووحشت ناک که درتاریخ بی سابقه بودبه وقوع میپوندد و جان را به جان آفرین تسلیم میکند .
با مجرد صدای انفجار خاطره ها پر ملال و وحشت زده میشود و هرکس حیران و نگران به هر طرف میدودوهرکس ازدیگری میپرسد که این انفجارباز از کدام خانواده قربانی گرفت؟ سخت ترین وضعیت زندگی در آن وقت محسوس میگردد که اطفال یک فامیل انتظار تشریف آوری پدر را داشته باشدو با آمدن آن پدر سرور, شادمانی , غرور و افتخار رونما گردد تا لقمهء نان را از دست پدر بگیرند اما بیخبر ازینکه تقدیر دست مرحمت را از ایشان گرفته است و تابوت خون چکان آن پدر به صورت غیر مترقه پشت خانه رسیده است همه حیران میمانند و تا حدی باور نمیکنند که پدر تندرست با قامت استوار صباح بیرون شده بود و این خون سرخ تابوت و لباس گلگون از کجا در تن پدرشد ؟
این جنایت همه را حیران ساخته است که مفتی این ظلم از آئینه کدام دیانت فتوی قتل مردان بیگناه را داد ؟و عامل اصلی این خیانت کیست ؟ و طراح این دسیسه جنایتگرایان در کجا به اریکه قدرت تکیه زده است؟ و کدام منطق سلیم بشری با این خیانت محوری سازگاری دارد ؟؟؟
من تا امروز هر قدر درین مورد تحقیق نمودم و این مسئله را مورد پژوهش قرار دادم تا صبغه قانونی به این امر بیابم و کلید جنت را به دست بگیرم و به زندگی خویش و صدهاتن دیگر نکته پایان دهم , هر طرف دویدم پاسخ منفی احکام اسلامی مرا قناعت داد و خودکشی را حرام معرفی کردناگزید به اینکه من مسلمان هستم به پاسخ دین قناعت کردم.
