حسن بصری رحمه الله را از جان و دل دوست میدارم و به عقل و عملش بسا متحیرم.
از نصیحتی که به خلیفه عبدالعزیز رحمه الله نمود، تا کلام مؤجز و مالامال از حکمتش، در من انقلابی بر پا کرده است.
موضوع امروزی در مورد، ﴿بندگان را شنویدن و فرمانبرداری از ابلیس﴾ و ﴿نافرمانی از خالق یکتا و مهربان است﴾
راستی، از زمانی که از رخت خواب برمیخیزیم تا به موقع خفتن، کسی در گوش ها و صدور مان چیز هائی میگوید که خالق یکتا و رسول مهربانش صلی الله علیه وسلم ما را از آن منع کرده است.
- – نماز ها را به مشوره ی ابلیس لعین قضأ میکنیم،
- -ازخانه بدون وضؤ خارج میشویم،
- – در صرف طعام عجله میکنیم، و پروای دست راست و چپ، بسم الله و شکر گذاری الله تعالی را در ختم طعام نداریم،
- -در دست شوئی و بیت الخلأ بی صبری کرده، متوجه رسیدن نجاست در لباس های مان نمیشویم،
- – بالای وظیفه ناوقت میرسیم و با خیانت تام، از کار و صاحب کار می دزدیم و وقت تر محل کارخارج میشویم،
- – در وظیفه ای که انجام میدهیم و در بدل معاشی میگیریم، اخلاص و محبت نداریم، و پروای معاش و تنخواه حرام را نمیکنیم، چنانچه در اکثریت ادارات و ارگانها، رشوت و پول حرام را معمول ورایج کرده اند و آن را حق مسلم خویش میدانند.
- – با زنان نامحرم در محل کار مختلط میشویم و در نماز ها و اوقات آن پابندی نداریم، و حتی بعضی های مان، نماز نمیخوانیم.
- – هرجا موسیقی و غنأ و محفل رقص و کنسرت و پایکوبی باشد با عجله خودمان را بدانجا میرسانیم، در حالیکه در مساجد نزدیک خانه های مان، جماعت را کم تر از نیم صف می یابیم.
- – لذت را در حرام ها، منکرات، و نجاست میجوئیم؛ ولی لذت ایمان را نه درک کرده ایم، و نه هم تصمیم درک لذت ایمان را داریم،
- – عشق و عاشقی را فقط در میان زن و مرد، دختر و پسر نامحرم جسته ایم و بدان کمرِ هوس راسخت بسته ایم؛ و حتی برای ثبوتش، خود رابه آتش میکشیم ( داستان پسر جوانی که درکابل ،بخودش آتش زد، به همه معلوم است) ،
ولی محبت، عطوفت، عزت و مرحمت خالق مهربان ویکتا، رسول کریم صلی الله علیه وسلم، یاران و اصحاب کرامش و اسلام عزیز را به دل های مان راه نمیدهیم، چون دلها را برای غیرِ الله و دین بسته ایم.
چنانچه هزاران پیام برایم میفرستند که مضامین را در چهارسطر خلاصه کن، وقت نداریم و….
اینها، همه توجیهات شیاطین انسی و جنی است که صدور و گوش های انسانانهارا از منکرات و دروغها پر کرده است، و دین زیبای اسلام را در انظار آنها ذلیل، خوار، میراثی و غیر شعوری ساخته و بافته است.
برای مسلمان، اسلامش در صدر تمام امور دیگر قرار دارد، و عباداتش درالویت و راس امورش جادارد. آنگه که بر عباداتش درست رسیدگی کرد، بر امور دیگرش میپردازد.
بسا جای تأسف است به انسانی که کوتاه ترین عمر امت های پیشین را دارد، و ازاین عمر کوتاهش برای دنیای بعدی استفاده ی اعظمی نمیبرد!؟
انسانِ گنهکار، متکبرِ، لجوج!
انسانی که برای سوال ها و جواب های زیر خاک و قبر تنگ و تاریک و هولناک، هراسی دراین دنیا در دل ندارد،
انسانی که، برای عذاب های وحشتناکی که در قبر به او میرسد، سپس حالت مهیبی که در عالم برزخ دارد، و نمیداند تا روز قیامت چندین هزار سال با همان عذاب ها منتظر میماند، در این دنیای زود گذر دل به غیر داده، منکر را سخت در آغوش گرفته است.
و سپس برای جواب دهی در روز سوزان و طاقت فرسای محشر که هیچ سایه ای برایش در آنجا میسر نیست – لخت، برهنه، و در کنار دیگران با حلق خشک، و قلب پر از ترس و رعب، با دست هاو پاهائی که به امر الله تعالی، به زبان می آیند، وبر علیه او به پروردگارش گواهی میدهند و محکوم ذره ذره گناهانش میکنند.
آری!
همان انسان، در این دنیا تمام اوامر الهی را باپشت پا زده است، ولی شیطان را دربالای سرش جا داده و اوامرش را با جان و دل انجام میدهد.
چقدر انسان، بی عقل، بی شعور، هوس باز، راحت طلب و ساده لوح است، که با وصف بیان تمام حقایق در کتاب و سنت، این عمرکوتاه وزندگی ناچیز را با زندگی جاودانه ی ابدی اش، به بدی ها، منکرات، حرام ها، لجن و مذخرفات مبادله میکند؟
حسن بصری رحمه الله می فرماید:
در نود جای از قرآن خواندم که الله تعالی ،روزی مخلوقاتش را مقدر نموده و آن را برای آنان تضمین کرده است.
فقط در یک جای از قرآن خواندم که شیطان شما را از فقر بیم می دهد.
(و چه تاسف آور است که) در سخن آنکه صادق است در نود جای،شک کردیم و سخن کذاب را در یک جای تصدیق نمودیم
عزیزان گرانقدر!
لطفاً این اقوال و سخنان ارزشمند را در گوشی های تیلفون تان SAVE و در وقت ضرورت بدان مراجعه، و نیز با دیگران شریک سازید.
