حدیث هفدهم

دستور به نیکویی و نرمی با انسان و حیوان

عَنْ أَبِي يَعْلَى شَدَّادِ بْنِ أَوْسٍ رض عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ: “إنَّ اللَّهَ كَتَبَ الْإِحْسَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، فَإِذَا قَتَلْتُمْ فَأَحْسِنُوا الْقِتْلَةَ، وَإِذَا ذَبَحْتُمْ فَأَحْسِنُوا الذِّبْحَةَ، وَلْيُحِدَّ أَحَدُكُمْ شَفْرَتَهُ، وَ لْيُرِحْ ذَبِيحَتَهُ”. رَوَاهُ مُسْلِمٌ [رقم:1955].

از ابو يعلی شداد بن اوس رض روايت است كه رسول اكرم(صلی الله علیه وسلم) فرمودند: «همانا الله نيكويى را دربارۀ هر چيز واجب نموده است، پس هرگاه کسی را که مستحق کشتن است كشتيد، كشتنش را بر وجه نيكو انجام دهيد، و وقتي حيواني را ذبح کرديد، پس نيکو ذبح کنيد، و بايد یکی از شما چاقويش را تيز کند و حيوانش را که مي خواهد ذبح کند، (زود) راحت کند (و او را نيازارد)». صحیح مسلم حدیث شماره (1955)