حدیث هشتم
حرمت خون و مال مسلمان
عَنْ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ: “أُمِرْت أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لَا إلَهَ إلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ، وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ؛ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إلَّا بِحَقِّ الْإِسْلَامِ، وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى”. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ [رقم:25]، وَمُسْلِمٌ [رقم:22].
از عبدالله بن عمر(رض) روايت است كه رسول اكرم(صلی الله علیه وسلم) فرمودند: «مأمور شده‌ام با مردم بجنگم تا اینکه گواهى دهند معبودى به حق جز الله يكتا نيست، و محمدص فرستادۀ الله است، و نماز را برپا بدارند، و زكات بدهند، پس اگر اين‌ها را انجام دادند خون‌ها و اموال خود را از من حفظ نموده اند، مگر به حق اسلام. و حساب آن‌ها بر الله تعالی است.
صحیح بخاری حدیث شماره (25) و صحیح مسلم حدیث شماره (22).
حق اسلام، يعنى: آن چه اسلام، كيفرى بر آن ثابت نمايد، مانند قصاص، و سنگسار كردن مرد و زنی زناكارى كه همسر داشته باشد».
